Wanneer je een verslag wil schrijven dat een beetje interessant blijft dan vermijd je best clichés of het intrappen van open deuren, zoals hierboven in de titel. Maar hoe kunnen we vandaag om die grote hete brij heen dansen? Diegem voetbalde zondagnamiddag zo sterk tegen Eendracht Termien dat het de mogelijkheden opstapelde om drie wedstrijden te winnen. In de negende minuut ontspon zich een snelle aanval over links, een handvol spelers werden betrokken in de combinatie en het eindstation was Deflem die met een subtiel wippertje doelman Valkeners te grazen nam: 1-0, de vroege voorsprong op het bord, wat vaak het moeilijkste is, was al achter de rug.
Termien is best een goeie tegenstander, van achter opbouwend en geduldig zoekend naar openingen. Diegem vermocht het echter om de tegenstander zodanig op te jagen en veel volk rond de bal te brengen dat die telkens weer veroverd werd waarna snedige aanvallen volgden. Die ook ver doorliepen en tot kansen leidden. Gody over, Deflem op de keeper, Sulejmani naast, Deflem kopt over, Lokando streelt met de kop naast, Lokando schiet voorlangs. Dit alles nog voor de eerste speelhelft rond was. Onnodig te zeggen dat het grootste cliché in het voetbal tijdens de pauze overal werd bovengehaald. Wie de kansen onbenut laat krijgt meestal de rekening gepresenteerd.
Het was na het openingsdoelpunt een vol uur wachten om het cliché de nek om te wringen. Deflem schoot op doel, keeper Valkeners haalde hem uit de hoek maar een kwieke Babacan schoof de rebound binnen, 2-0, boeken dicht, toch? Feit is dat twintig minuten later na het laatste fluitsignaal Diegem keek naar wat het nog in handen hield en daar 0 punten ontwaarde, onwaarschijnlijk.
Ontgoocheling, natuurlijk. Maar ook snel weer nuchterheid en realisme. We gaan de jongens die de kansen mistten toch niet met de vinger wijzen? Het is voetbal, geen basketbal bij voorbeeld, waar het shotpercentage significant de efficiëntie weergeeft. Intuïtieve beslissingen, accorderen van de geesten, uitvoering, soms klopt het allemaal en vliegt ie er zomaar in, soms blijft ie steken in de goede bedoelingen.
Evenmin een frons naar het verdedigende compartiment, want laat het duidelijk zijn, de jongens achteraan speelden een dijk van een wedstrijd. Terwingen scoorde in de 83ste minuut de aansluiting met een subtiel lobje en vervolgens volgden twee perfect getrapte hoekschoppen met dito afwerking, alle credits voor Termien…
Het is natuurlijk zuur, voor het zelfde geld stonden we nu op een tweede plek te blinken en er volgt een programma waar elke speler en supporter met plezier en spanning naar uitkijkt. Wat overeind blijft is het voetbal dat Diegem in deze tijden op de mat legt. Je kan als staf en als spelersgroep het geheel zo ver brengen dat je veel creëert en weinig toegeeft achteraan, tot daar… en verder beslist dat duivelse ronde ding.
Voor de wedstrijd werd met een ingetogen minuut stilte Valère Vanhorenbeeck geëerd, één van onze allertrouwste supporters die deze week overleed. Onze innige deelneming aan familie en de beste vrienden van Valère.
WDB.
Foto – © Koen Merens
Een heel zure appel , voor veel spelers en supporters! Maar er moet uit geleerd worden, een wedstrijd duurt dik 90 minuten en iedereen , maar dan ook iedereen , moet er blijven voor gaan, tot de laatste seconde ! Dik voorbeeld , bal kwijt vooraan , dan moet , ook die aanvaller volledig voluit gaan en helpen om de bal te proberen veroveren , of de verdediging te helpen .Met deze manschappen miet minstens een plaats in de top vijf, mogelijk zijn , mits volledige overgave en discipline ! Succes volgende week mannen 👍👍👍