De eerste match, het is altijd een speciaal moment. Wekenlang heb je er naar toegeleefd, jezelf als speler op en top klaargestoomd om hopelijk meteen die eerste driepunter te kunnen noteren. Dat klaarstomen verliep vlekkeloos. Een zeer mature en goede voorbereiding werd afgesloten met een knaller op het veld van Mons. Bovendien toonden de fysieke parameters wat we allemaal al hadden gezien: deze groep is er meer dan ooit klaar voor.
Als je dan bovendien mag openen in het stadion van Rupel Boom, op de prachtige grasmat, kan dat alleen maar een extra boost geven.
De wedstrijd begon ook veel belovend. We waren ongeveer 100 seconden bezig en de bal lag al in het Boomse net. Labiad had een voorzet van Gody in doel gewerkt maar de grensrechter zag er buitenspel in. Dat moet zeer nipt geweest zijn. Nadien nam Rupel Boom de wedstrijd steeds meer in handen, Diegem voetbalde te slordig en liet hier en daar een steek vallen. Eerst werd er nog een doelpunt afgekeurd wegens buitenspel maar twee minuten later was het toch raak, Geeraerts met z’n eerste. Niet veel later werd de 2-0 hem opnieuw op een schoteltje aangeboden, een cadeau dat hij in dank aannam.
Een donderpreek van de coach tijdens de drankpauze was het gevolg. Er werd tactisch wat bijgestuurd en bijna lukte Deflem met een gelukje de aansluitingstreffer. Doelman Janssens had echter een claquette in huis om de aansluitingstreffer te voorkomen. Op slag van rust kopte Deflem opnieuw op doel na een prima voorzet van Hermans. Deze keer had de doelman geen verhaal, wel het nodige geluk aan zijn zijde omdat de bal rakelings over de deklat zoefde. Tussendoor had ook Lokando nog een prima mogelijkheid, maar ook hier ontbrak de scherpte.
Tijdens het begin van de 2e helft nam KDS opnieuw een initatief in handen. Gody ging alweer voorbij zijn tegenstander maar Hermans was aan de 2e paal te verrast om binnen te tikken. Diegem kon het eigen opgelegde tempo niet vasthouden en in de 70e minuut maakte Geeraerts zijn hattrick compleet. Toen niet veel later ook de 4-0 op het bord kwam was alle hoop op een remonte definitief opgeborgen. Na een duel tussen Sulejmani en Janssens mocht Deflem toch nog binnen tikken en de 4-1 eindstand op het bord zetten.
Nog nooit waren de fysieke waarden zo goed. Nog nooit werd er zo vlot gescoord in de voorbereiding. Er was de topprestatie tegen Mons en een knappe overwinning tegen Tubize in de voorbereiding. Alle parameters stonden gunstig… dan mag dit wel als een uppercut beschouwd worden.
Aan wat ligt het? Plankenkoorts? Neen, daarvoor toonden we op Mons wat we in onze mars hebben. De warmte? Dan kan. Maar één ding is zeker. Alle voorbereidingswerk ligt niet in de vuilbak. Diegem presteerde vandaag duidelijk onder de capaciteiten die deze groep heeft, dat staat vast. Dinsdag moet de knop worden omgedraaid en start de voorbereiding op de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Daar moet dit KDS zichzelf tonen en belonen door de puntjes op de i te zetten.
© Goyvaerts – Het Nieuwsblad
Kom mannen , deze pagina omdraaien en zondag vollenbak voor de 3 punten !