In deze knotsgekke reeks, die intussen qua spanning een gemiddeld Hitchcock-script overtreft, is elke wedstrijd belangrijk, maar de partijen tegen directe concurrenten in de strijd om het behoud hebben nog net dat tikkeltje meer suspens. De zenuwen stonden zelfs zo strak gespannen dat de veldverlichting het vlak voor aftrap eventjes begaf. De scheidsrechter had nauwelijks de partij op gang gefloten, en daar kwam Diegem al zijn neus aan het venster steken. Eerst met een goeie voorzet vanaf de rechterflank die Matuta net over besloot, nog geen minuut later een aanval door het centrum. Egerickx met een tikje naar Benlouafi, die de bal droog in de linkerhoek trapte. Droomstart voor Diegem!
Dikkelvenne liet zich niet onbetuigd en knokte zich in de wedstrijd, echter zonder tot grote uitgespeelde kansen te komen. Benlouafi drong door tot diep in het strafschopgebied – maakte ei zo na de 0-2 zonder het zelf te beseffen – maar de paal voorkwam de dubbele voorsprong. Met iets te veel strijd en gele kaarten en iets te weinig verzorgd voetbal sleepte de wedstrijd zich naar het rustsignaal. Vyncke verving tijdens de rust Van Lautem, die door een trap op de knie niet verder kon.
Na nog geen twee minuten in de tweede helft kwam De Bouw een tikkeltje te laat in een duel. Een tweede gele prent was zijn deel. Diegem nog een hele helft met tien en het vlammetje van de geel-blauwe garde werd weer aangewakkerd. Wie een stormloop verwachtte van Dikkelvenne kwam toch bedrogen uit. Veel goede wil van de thuisploeg, maar het meeste gevaar werd door een secuur spelende achterlinie vakkundig in de kiem gesmoord. Een ingestudeerd nummertje op corner tot bij Callebaut was de grootste kans. Diens schot baande zich door een bos van spelers, maar Michiels stond weer attent te keepen. Aan de overkant reageerde de kwieke Charlier op het uur het snelste op een afvallende bal. Hij maakte behendig ruimte voor zichzelf en knalde koel de 0-2 voorbije een kansloze Steelant.
Ondanks het numerieke ondertal waren de grootste kansen nog voor KDS. Egerickx had iets te veel energie verbruikt om de bal nog zuiver weg te leggen en een gekruist schot van Denayer belandde op de paal, de rebound van Benlouafi miste richting . Bautmans maakte na een maandenlange revalidatie terug zijn opwachting en verving de moegestreden Egerickx. Spaey kwam er in voor Benlouafi om nog oorlog te maken op het middenveld. Met succes, want Dikkelvenne kon geen vuist meer maken, het groen-witte fort hield makkelijk stand.
De kloof met Dikkelvenne werd stevig uitgediept, volgende week komt Tempo Overijse over de vloer voor een onvervalste Vlaams-Brabantse derby. Ook zij zitten in een lastig parket en zullen vast en zeker gedreven aan de aftrap verschijnen om van die voorlaatste plaats weg te geraken. Een thuisoverwinning zou dan weer hard aankomen in de Druivenstreek. Ondertussen klimt Diegem weer enkele plaatsen in het klassement, maar de verschillen onderin zijn te miniem om op de lauweren te gaan rusten.
De laatste doet het licht uit. Wie dat wordt? Ook wij hebben geen glazen bol. Wat we wel weten is dat het laatste woord in deze degradatiestrijd nog lang niet is gezegd.