Op de laatste wedstrijd voor de winterstop arriveert Jong KV Mechelen in het gemeentestadion om de degens te kruisen met K Diegem Sport. Meteen ook de kans om na een half seizoen het project ‘beloften van de pro league in de nationale reeksen’ aan een kritische beschouwing te onderwerpen. Sterk gestart in de competitie is de KV de laatste weken wat weggezakt. In se is deze evolutie best voorspelbaar: na een voortvarende start ervaren de jonge geelrode talenten dat het competitievoetbal in tweede nationale misschien toch wat solieder blijkt dan verwacht. Vreemde houding trouwens dat de entourage van KV het nodig vond om ‘voorbehoud’ aan te tekenen op het wedstrijdblad wegens de winterse toestand van het speelveld!? Wakker worden, jongens. Het veld werd door de scheidsrechter uiteraard goed bespeelbaar beoordeeld. Was het trouwens niet de bedoeling van het hele project om de jonge gasten te confronteren met het echte grote-mannen-voetbal?
In de eerste speelhelft toonden beide teams zich aanvankelijk aan elkaar gewaagd. De bezoekers steunden op het individueel talent van enkele technisch sterke dribbelaars die zich best in hun sas voelden op het harde speelveld. Nochtans was de eerste kans van de wedstrijd voor de thuisploeg toen Egerickx in de tweede zone een doorgekopte voorzet van Struys onder controle nam en de bal mooi over keeper Carleer maar evengoed over de dwarslat lepelde. De wedstrijd ging op en neer, Diegem dreigde met enkele voorzetten vanop rechts, maar aan de overzijde toonde Houttequiet zich erg trefzeker met twee doelpunten rond de twintigste en de veertigste minuut. Vooral de subtiele touch waarmee hij Michiels te grazen nam wekte wat bewondering op. Diegem speelde in die periode te ver uit elkaar, kreeg de pressing niet op gang en week te fel achteruit. En kreeg dus de harde rekening gepresenteerd.
Na de rust kwam een feller Diegem uit de kleedkamer. Het was dan ook schrikken toen Stanic te veel ruimte kreeg en Michiels al na enkele minuten opnieuw versloeg. Een droge 3-0 achterstand leek op dat moment de valse noot waarop Diegem noodgedwongen de eerste seizoenshelft zou gaan afsluiten.
Diegem kon dit seizoen al een paar keer een achterstand goed maken, maar drie goals ophalen leek met enige zin voor realisme onbegonnen werk. En toch stroopte Diegem de mouwen omhoog. Een behendige actie van Gody diep in het strafschopgebied dwong de Mechelse verdediging in de fout. Deze keer zette Egerickx zich achter de bal op de penaltystip en liet keeper Carleer geen greintje kans. De spreekwoordige eerredder of de prelude van nog meer?
Het antwoord typeert het huidige Diegem Sport. Je voelde een briesje van herwonnen geloof door de tribune blazen en Jong KV hinkte op onzekere gedachten. Meer bezig met het verdedigen van de geslonken voorsprong bood het alle initiatief aan de thuisploeg en rond de zeventigste minuut verzilverde Deflem met zijn wekelijkse goaltje de aansluitingstreffer. Diegem had beet en ging tot het uiterste. Het fijnere voetbalwerk had al een tijdje plaats geruimd voor de directere weg naar het doel met Bautmans mee in de spits voor het betere doorkopwerk. Plan B als het ware et voila! De laatste lange bal in het hart van de Kakkers viel uiteindelijk voor de voet van Bautmans die onverbiddelijk binnenschoot. En of het verdiend was: 0-3 ombuigen in 3-3 is altijd verdiend!
KV keert met de staart tussen de benen terug naar de kazerne terwijl Diegem de winterrust en de feesten ingaat met een mentale opkikker van jewelste. De beste wensen voor meer moois in 2023…
WDB.
Gewoon echt ferm mannen ,zo terugkomen na een 0. 3 ! Dikke proficiat en van de winterstop genieteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen !
Niets dan bewondering voor het terugvechten na een desastreuse eerste helft.Proficiat aan de ganse ploeg