Verste maar altijd bijzondere verplaatsing naar het Limburgse Bocholt VV., luttele km verwijderd van de Nederlandse grens. De club verzamelt een handvol sponsors uit de bouw- en Immobiliënsector en dat valt te merken aan hun thuisbasis, de even gezellige als blinkende Axor Arena. Dit alles en geschraagd door de in hartje Bocholt gevestigde brouwerij Martens mag deze club hogere ambities koesteren. Bij een frisse donkere Kristoffel overschouwen we de wedstrijd van vandaag.
Bocholt moest herstellen na de 6-1 pandoering vorige week op Termien en dat was er ingeprent. Bij een eerste mogelijkheid voor Bocholt na een doorbraak over rechts moest Michiels al stevig ingrijpen, hij kreeg nog net een handje tussen de voorzet zodat een vroege voorsprong werd voorkomen. Iets later een ongelegen moment voor de thuisploeg toen de vorige week al afwezige Mehanovic na tien minuten op de grond bleef zitten. De Bocholtse spits bleek niet meer op te lappen en moest vervangen worden.
Met wat kansjes langs beide kanten waar Michiels net wat meer werk voor de voeten geschoven kreeg brak de wedstrijd open. Hij kwam ver uit zijn doel enkele situaties oplossen en verwerkte de afstandsschoten die toch eerder de onmacht van de Limburgse afwerkers illustreerden. Aan de overkant snelde Gody een paar keer zijn flank af en één van die gelegenheden luidden de beste twee reddingen van beide keepers in. Na een flinke scrimmage voor het doel met een afgeweerd schot viel de rebound voor de voet van Lokando die via een blok en de hand van Wertelaers op de lat knalde.
Wat later volgde een hoekschop aan de overkant en ook daar kon de afgeslagen bal opnieuw in de zone van de waarheid gebracht worden. Michiels redde met de hulp van de lat de meubelen. Een handvol volgende corners brachten niets meer op.
In de tweede speelhelft bleef het spannend want beide ploegen werkten echt wel naar de overwinning toe maar evengoed kan je het spel als rommelig en onnauwkeurig beschrijven. Het veld lag er dan wel onberispelijk bij, het voetbal bleef wat achterop hinken. Toen na een kwartier in de tweede helft scheidsrechter Wahhabi hinkend naar de kant moest, werd de wedstrijd een tijdje stilgelegd. Eén van beide lijnrechters werd de nieuwe ref en een vrijwillige official viel in. Het was wat inwerken maar uiteindelijk beïnvloedde het gelegenheidstrio geenszins het resultaat.
Een knappe aanval van Diegem startte bij Michiels en leidde tot een snelle combinatie over links en een voorzet van Deflem. De bal werd nog geraakt door een verdediger en viel vervolgens voor de voeten van Sulejmani. Die aarzelde niet en schoof hem netjes voorbij Wertelaers. Misschien wat gevleid maar Diegem stond op voorsprong en kreeg zicht op een nieuwe overwinning in het rijtje.
Jammer genoeg ging het toen grondig mis bij een verre vrije trap voor de thuisploeg. Wellicht met de verwachting op een rechtstreekse poging werd een stevige muur opgebouwd. De bal werd echter fijntjes in de tweede zone gedropt waar een vijf tegen twee situatie ontstond, onmogelijk nog op te lossen tegen de Limburgse torens die op zulke fases mee naar voren schuiven. Lenaerts kopte hem proper in de eerste hoek en de stand was weer in evenwicht, zonde.
Met deze draw blijft Diegem in de top drie en dus moet je meer dan tevreden zijn. Misschien was het vandaag allemaal wat minder maar de ongeslagen reeks blijft indrukwekkend en veelbelovend. Twee nederlagen slechts op 14 wedstrijden, blijf nog maar even op die lijn doorgaan, jongens!
Volgende week thuis tegen Tongeren dat zich met een zeven op negen opwerkt in de middenmoot van het klassement. De laatste gelegenheid in 2024 om onze ploeg nog eens bezig te zien thuis in het Parkstadion. Tot zondag, dan?
WDB.
Nog X proficiat mannen ! Een beetje een mindere dag hebben ( dat mag en kan gebeuren) en dan een punt nemen op verplaatsing !