Uitzicht.

Diegem Sport is behoorlijk op dreef. Zo kon je het vorige week wel samenvatten terugkijkend op een knappe reeks van 13 op 15 en beloond met een plekje naast Rupel Boom aan de leiding van de rangschikking. Wanneer je op die wijze op een wolk danst kan een wedstrijd tegen de laatste in de stand een linke opdracht worden.

KFC Wezel Sport gaf bovendien met twee gelijke spelen op rij te kennen dat het nog in leven is. Een dus begonnen zowel Diegem als Wezel geconcentreerd aan de wedstrijd en legden zij een kwartier lang een evenwichtige partij op de mat. Diegem was al wel het gevaarlijkst geweest en toen Babacan op een hoekschop de weggewerkte bal succesvol kon hernemen werd dit de voorbode van een onwaarschijnlijk avontuur. Sulejmani werd omver gewerkt in de grote rechthoek en zette zelf de penalty om. Toen hij tien minuten later subtiel voor Delarbre werd geplaatst door Deflem, verschalkte hij met een lobje de Limburgse portier. Na 35 minuten spelen was het 3-0 en de opdracht voor de moedige Kempenaars werd er alleen maar uitzichtlozer op.

Toch kunnen we ons best voorstellen dat er tijdens de rust in de bezoekende kleedkamers een opbeurende speech werd gehouden. Je geeft tenslotte niet op met nog een hele speelhelft voor de boeg. Maar nog voor de supporters hun plekje terugvonden op de tribune werkte Labiad een voorzet van Deflem netjes af. Dit scenario kon niet anders dan leiden tot de mentale meltdown van Wezel Sport, en zo geschiedde. Over de hele wedstrijd genomen scoorden onze jongens zowat om de tien minuten een doelpunt, een Zwitserse klok op de Diegemse kerktoren… We moeten het onze bezoekers ook nageven dat ze de hele wedstrijd lang bleven voetballen en de frustraties niet lieten ontsporen tot een schoppartij, Ref Hardeel kon zijn kaarten grotendeels op zak houden.

De score werd dus opgedreven door nogmaals Sulejmani die Delarbre de bal ontfutselde, door Gueye die bij zijn eerste baltoets een diepe voorzet van Hermans binnenschoof en die verderop Deflem op een schoteltje bediende. Door Mauen die een hoge voorzet van Deflem mooi dood maakte en de nummer 8 op het bord prikte, en tenslotte Deflem die de kers mocht plaatsen.

Met een historische eindscore van 9-1 op het scorebord (dat bij een tiende doelpunt opnieuw op nul zou springen!) schrijft deze generatie toch een bladzijde bij de in het boek met de groen-witte kaft. We lopen hier al een tijdje rond maar zo’n uitslag kunnen we ons echt niet herinneren. Tot we straks een belletje krijgen van een stokoude supporter die ons een krantenartikel uit de jaren 50 bezorgt?

Proficiat Diegem! We gaan niet op zoek naar uitblinkers. Natuurlijk hebben de jongens vooraan het zaakje prima afgewerkt maar de uitblinker van vandaag, en bij uitbreiding van het hele seizoen, is het team zelf! Een gegeven dat vele clubs toch missen wanneer ze te pas en te onpas vernieuwing binnenhalen en voorbijgaan aan het geheel. Maar sst, niet verder vertellen, dat blijft ons geheimpje.

Negen goals is een stunt maar die plek helemaal bovenin is ook niet mis! Het uitzicht is hier op z’n minst geweldig. De volgende weken staan (op) Hades en Wellen (thuis) op het programma, en streep 9 maart toch ook maar aan in jullie agenda…

WDB.