KVK Wellen speelde vorig jaar de eindronde in derde nationale, won in de plaatsing met de strafschoppen van VV Hamme en promoveerde prompt naar tweede. De start in onze reeks verliep nog soepel met overwinningen tegen Bocholt en Berg en Dal maar daarna stokte de machine en uit de laatste vijf wedstrijden puurde onze tegenstander van vandaag slechts één puntje. Altijd link tegen een gewond beest dat zich niet gewonnen geeft, dat werd snel duidelijk.
In een felle eerste helft waren de duels in het voordeel van de thuisploeg. De Wellenaars blijken niet voor niks verwant met de bokkenrijders die in de achttiende eeuw op strooptocht trokken door Zuid-Limburg al bleef het in de match bij een harde maar sportieve strijd. Geenszins in verhouding met de talrijke gele kaarten die uitgedeeld werden: drie voor Wellen, vier voor Diegem. Wellen toonde zich gevaarlijk op hoekschoppen en vrije trappen en zelfs bij de (verre) inworpen moest Diegem alle zeilen bijzetten. Na een kwartier spelen ging bij één van die vrije trappen de bal niet in duel maar werd Poell fijntjes vrijgespeeld voor de rechthoek. Hij knalde via de onderkant van de lat de 1-0 op het bord.
Diegem toonde flitsen van goed voetbal maar kon zich in de eerste helft niet echt doorzetten. Bovendien bleef Babacan na een stevig maar fair duel met keeper Schevenels gehavend liggen. Hij probeerde nog te hervatten maar moest uiteindelijk met een schouderblessure naar het ziekenhuis.
Na de rust kwam Diegem al direct beter voor de dag. Rond de vijfde minuut struinde Honshoven de rechterflank af en leverde een fijngesneden voorzet af op het bordje van Sulejmani. Die knikte de 1-1 binnen. Diegem ging steeds beter voetballen en op het uur kregen de toeschouwers te zien wat dat betekent. Na hoge balwinst ging die razendsnel van voet tot voet in een combinatie van buiten naar binnen toe. De laatste deviatie van Deflem bereikte de geïnfiltreerde Lokando en die legde de bal binnenkant voet in het verste hoekje, nog geen Barcelona misschien maar wel een echte beauty!
Vorige week glipten op het eind van de wedstrijd de punten nog uit handen en hoorde je hier en daar wat gepreek na de mis, de vervangingen zouden niet geweldig uitgedraaid zijn. Onze coach zou onze coach niet zijn om zich hierover druk te maken, we vermoeden zelfs dat hij niet te vaak naar de mis gaat. Vandaag gooide hij op het eind opnieuw de ‘bank’ in de strijd. Na een knappe aanval die op links begon, niet doorgezet kon worden omdat er een paar buitenspel liepen en verplaatst werd naar de rechterflank waar de ingevallen Labiad door een zee van vrijheid liep en de assist leverde aan Gueye. Die stond ook maar een paar minuten op het veld maar tilde met de verlossende derde goal de driepunter over de streep, point made.
Volgende week ontvangen we leider RC Mechelen, nu wel op onze vernieuwde site Park Diegem. De Racing gaat voor de eerste periode en Diegem Sport fietst na de 9 op 12 gezwind mee in de kopgroep, zodat we van een echte topper mogen spreken. Ja toch? We hopen stellig dat iedereen daarbij wil zijn…
WDB.
Foto – © Koen Merens
Eerst en vooral , dikke proficiat aan spelers en staf ! Drie punten op verplaatsing , altijd heel fijn . Het helpt het leed een beetje verzachten , na de teleurstelling van vorige week .Jullie kunnen de blamage van vorige week helemaal uitwissen,met zondag , Mechelen , naar huis te sturen zonder punten ! Kom op mannen zondag , vollenbak , er tegen aan . Jullie hebben zeker de kwaliteiten , voor mee te doen aan den top en een prima staf , Dus …… vollen bak, gas geven zondag ………..