Na Mandel United vorige week kreeg Diegem zondagmiddag alweer een tegenstander van formaat voorgeschoteld. Wijgmaal stond derde in de klassering, op slechts twee puntjes van de leider en mag dus veruit de beste Brabantse vertegenwoordiger in tweede amateur genoemd worden.
Tot overmaat van ramp keek Diegen al na drie minuten tegen een 0-1 achterstand aan, nadat een hoekschop van Stockx voorbij de tweede paal Ferrari vond, die een schuin schot afleverde dat wellicht voorlangs gescheerd zou hebben, toen het ongelukkig afweek op een Diegemse rug en in doel verdween. Zo’n fases die je overkomen wanneer je staat waar Diegem staat.
Maar kijk, Diegem liet de schouders niet hangen, stroopte de mouwen op en knokte zich weer in het tactisch plannetje van coach Van Nerom en in de wedstrijd. Nog geen tien minuten ver in de wedstrijd werd de scheve situatie rechtgezet. Eerst via een strakke vrije trap van De Bouw die het hoofd vond van Egerickx, waarna die doelman Vanwelkenhuysen van kortbij verschalkte en even later na een gedecideerde actie van Benamar, gevolgd door een al even knappe afwerking. 2-1 voor! De supporters van de bezoekers én die van Diegem wreven zich de ogen uit.
Vooral ook omdat Wijgmaal dan wel op zoek ging naar een nieuw kantelmoment, maar tegen een sterk defensief blok weinig gevaar kon creëren. Dan wel Diegem, toen Jacobs een hoekschop verlengde en Egerickx van erg schuin de paal trof. Ook Benamar vond nog eens de bezoekende keeper op zijn weg.
In de tweede helft verhoogde Wijgmaal de druk. Op het ogenblik dat de ergste storm wat wegebde wisten de bezoekers dan toch de gelijkmaker te scoren. Na een fraaie actie kwam de aflegger voor de voeten van Kempeneers die hard langs Michiels inschoot. Waar velen vermoedden dat de thuisploeg nu helemaal ging kraken, vonden de Diegemnaars de brandstof om nog tot twee kansen te komen. Egerickx mikte iets te hoog en Benamar zag net voor affluiten zijn geweldige vrije trap door Vanwelkenhuysen uit de bovenhoek gehaald.
Eén puntje erbij dus, waar je in de huidige situatie niets mee opschiet. Maar wel wat mentale lichtpuntjes, evenwicht in een wedstrijd tegen een sterk team, veel inzet en loopwerk, en beide spitsen die tot scoren komen. De heenronde zit erop, de verhoudingen zijn gaandeweg duidelijk geworden. Tot wat is Diegem nog in staat in deze sterke reeks?